Wanneer het parodontium oppervlakkig ontstoken is als gevolg van bacteriën in plaque en tandsteen, is er sprake van gingivitis. Vaak is een intensieve reiniging bij de (paro-)preventie-assistente of de mondhygiënist voldoende. Er wordt dan boven en onder het tandvlees gereinigd en u krijgt handvaten mee om thuis het gebit goed te verzorgen.

Bij ongeveer 50% van de volwassenen is er sprake van parodontitis. In zo'n geval is er daadwerkelijk afbraak van het 'ophangapparaat' en zal het bot waar de tanden en kiezen in vaststaan oplossen als gevolg van een ontsteking van het tandvlees. De ernstige vorm van parodontitis komt bij zo'n 10% van de volwassenen voor en tanden en kiezen kunnen dan uiteindelijk los gaan staan. Parodontitis verloopt vaak pijnloos, waardoor het veelal pas laat wordt opgemerkt.
Uit meerdere studies blijkt dat parodontitis en de algemene gezondheid een nauw verband met elkaar hebben. Zo komen Diabetes Mellitus type II (diabetes) en hart- en vaatziekten bijvoorbeeld vaker voor bij mensen met parodontitis. 

Na een uitgebreide intake bij een parodontoloog zal er een behandelplan op maat opgesteld worden. Veelal betekent dit meerdere behandelingen bij de mondhygiënist, waarbij de tanden en kiezen boven en onder het tandvlees uitgebreid gereinigd worden. Meestal gebeurt dit onder lokale verdoving. Tevens worden er afgestemde instructies gegeven, zodat u het gebit thuis goed kan verzorgen. In specifieke gevallen kan ervoor gekozen worden om een behandeling met antibiotica te ondersteunen.

Enkele maanden na de eerste behandeling zal er een evaluatiemoment plaatsvinden. Wanneer er nog restontsteking aanwezig is, kan ervoor gekozen worden om deze aanvullend te behandelen met flaps (tandvleescorrecties). Wanneer de parodontitis succesvol behandeld is, komt u in een nazorgtraject terecht, waarbij het gebit meerdere keren per jaar onderhouden zal worden door de mondhygiënist en u op jaarlijkse basis bij de parodontoloog komt voor de parodontale herbeoordeling.

Een autotransplantatie behelst het verplaatsen van een eigen tand of kies van plaats 'A' in de mond, naar plaats 'B' in de mond. Aangezien het om een eigen tand/kies gaat, heeft dit als voordeel dat het de meest biologische en op de lange termijn de meest vriendelijke en voorspelbare behandeloptie is. Inmiddels is er ook ruim voldoende wetenschappelijk bewijs dat dit bevestigt. 

Globaal gezien zijn er twee indicaties voor het uitvoeren van een autotransplantaat:
1) Er zijn bepaalde tanden of kiezen niet aangelegd. Wanneer er bepaalde tanden of kiezen ontbreken kan de orthodontist ervoor kiezen om te verwijzen voor een autotransplantaat om het missende element te vervangen door een eigen tand of kies.
2) Na een tandheelkundig trauma zijn er één of meerdere gebitselementen verloren gegaan. In zo'n geval zal er in samenspraak met een multidisciplinair team een behandelplan op maat samengesteld worden, waarbij autotransplantatie een veel gekozen optie is.

Wanneer het tandvlees rond tanden of kiezen terugtrekt (recessie), kan dit verschillende problemen geven, zoals:

• gevoeligheid bij warm en/of koud
• verstoorde esthetiek
• slecht reinigbare situatie
• verlies van tanden en/of kiezen
   

Uw eigen tandarts of mondhygiënist kan in zo'n situatie insturen naar de parodontoloog. Wanneer een recessiebedekking een goede behandeloptie is, zal de blootliggende tandhals bedekt worden met een klein stukje tandvlees uit het gehemelte, waarna dit vastgroeit aan de blootliggende wortel. Hierdoor komt de wortel minder bloot te liggen.

Wanneer er teveel tandvlees aanwezig is, of een vulling is dermate diep dat de tandarts geen goede vulling meer kan maken, dan kan er voor gekozen worden om een klinische kroonverlenging uit te voeren.

De klinische kroonverlenging is een kleine operatieve ingreep en gebeurt onder lokale verdoving. Het tandvlees wordt iets opzij geduwd, zodat de parodontoloog het onderliggende bot een beetje kan verlagen. Na afloop wordt het tandvlees weer terug gehecht en kan de tandarts enkele weken later de definitieve restauratie maken.

Wanneer een tand of kies wel aanwezig is, maar niet doorbreekt, is het vaak noodzakelijk om deze tand/kies vrij te leggen. In de meeste gevallen stuurt de orthodontist hiervoor in. 

Met het vrijleggen wordt de tand/kies opgezocht en voorzien van een kettinkje, welke de orthodontist dan weer aan de beugel kan bevestigen. Op deze manier kan een orthodontist dan toch aan de tand/kies trekken om deze naar de juiste positie in de mond te begeleiden.

Eén van de manieren om de orthodontist te helpen met het verschuiven van tanden en kiezen is het plaatsen van een zogenaamd botanker. Er wordt dan een klein plaatje op het kaakbot bevestigd, dat met een klein haakje uitsteekt. Aan dat haakje kan de orthodontist een elastiek bevestigen, zodat er voldoende verankering is om tanden en kiezen te verplaatsen. Na afronding van de orthodontische behandeling wordt dit botanker weer verwijderd.

Wij zijn erkend door de NVvP (Nederlandse Vereniging voor Parodontologie). Dat wil zeggen dat wij na opleiding en visitatie aan de daarvoor geldende kwaliteitseisen voor parodontale behandelingen voldoen.